Color Gallery

Refinish Process

Examples

Lakier to kluczowy składnik wypływający na brzmienie instrumentu. Zajmujemy się tym już od kilku lat i sprawdziliśmy chyba wszystkie dostępne rodzaje lakierów. Twardy lakier – jasne brzmienie – miękki lakier – przytłumione górne pasmo. Gruby lakier z kolei daje kopa i stabilność w dole – cienki lakier – odciąża dół i eksponuje środek.

Na podstawie lat doświadczeń znaleźliśmy rozwiązanie, które daje najlepsze zbalanoswane rezultaty. Na gitary kładziemy twardy sealer o średniej grubości – który wyrównuje niskie pasmo i pozwala wydobyć wysokie częstotliwości. Na to kładziemy bardzo cienką warstwę nitro, która delikatnie łagodzi ostrą górę.

Lakier nitro stosujemy głównie ze względów brzmieniowych – ma on swoje zalety i wady, co za chwilę wyjaśnię.

Obecnie większość producentów instrumentów stosuje poliuretan/poliester, który ma niesamowity połysk i wygląda jak „szkło”. Jest bardzo odporny na zarysowania, chemię i promieniowanie UV. Pod tym kątem jest to dużo lepszy lakier od nitro. Minusem jest jego grubość w okolicach 1mm (do tego dochodzi jeszcze sealer, który jest grubszy od lakieru). A nierzadko w fabryce gitara jest lakierowana 2-3 razy.

Lakier nitro to stara technologia – proces lakierowania wymaga więcej czasu i pracy niż przemysłowe poliuretany/poliestery. Nitroceluloza ma nieco inne walory estetyczne – nie ma takiego pięknego „szklanego” połysku, ale za to wygląda bardziej cukierkowo i organicznie. Ma też słabą odporność na chemię i zarysowania, a z czasem delikatnie „siada”i widać słoje drewna. Wszystkie te „wady” obracają się w zalety w momencie kiedy zależy nam  na vintydżowym wyglądzie, autentycznym postarzaniu no i przede wszystkim na brzmieniu.

Po wielu testach i porównaniach z klientami i różnymi „guru” w branży muzycznej dochodzimy do wniosku, że żadna technologia nie daje tak szlachetnego brzmienia.